آقای عمویی به نظر میرسد روند مذاکرات برجامی با آمریکا در جهت رفع تحریمها، کند است. نظر شما چیست؟
مسئله مهم این است که تبدیل ایدهها و بهخصوص موضوعات جدید، به متن حقوقی، کار بسیار پیچیدهای است. مقاومت طرف مقابل را هم باید در نظر بگیریم. آمریکائیها به صورت رسمی اعلام کردهاند که سیاست فشار حداکثری شکست خورده. اما وقتی وارد جزئیات سیاست میشوند که موضوع تحریمهاست، مقاومت میکنند تا تحریمها را همچنان حفظ کنند. وقتی در مورد راستی آزمایی با آنها گفت وگو میشود، سعی میکنند تا جایی که امکان دارد، طفره بروند. برای همین تک تک کلماتی که در مذاکره استفاده میشود، به دلیل بار حقوقی که دارند و مقاومت طرف مقابل، کار بسیار سخت و سنگینی است؛ هم دانش و هم اشراف بسیاری لازم دارد. از این جهت فعلا انتظار این که سرعت بگیریم، امکان ندارد. انتظار اصلی ما این است که طرف مقابل آمادگی رفع تحریمها را داشته باشد، چون طرف آمریکایی که درگیر فشارهای داخلی خودش هست. اگر طرف مقابل تعهدات خودش را بپذیرد و بر فشارهای داخلی غلبه کند، قطعا مذاکرات سرعت بیشتری خواهد گرفت. در واقع سرعت در نتیجهگیری بستگی دارد به موضع آمریکائیها.
چرا اصرار بر مذاکرات غیر مستقیم هست؟
ببینید ما مذاکرات مختلفی در مورد مسائل افغانستان و یا عراق با آمریکائیها داشتیم. اما وقتی به مسئله برجام و خروج یک جانبه آمریکا از آن و تداوم و افزایش تحریمها میرسیم طبیعی است که ما یک سری محدودیتها برای طرف مقابل قائل بشویم. آمریکا الان عضو گروه ۱+۵ نیست. آمریکائیهایی که خود از برجام به صورت یکطرفه و بر خلاف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل خارج شدهاند، درخواست دادهاند که برگردند. طبعا تیم ما برای بازگشت آنها شرایطی دارد. بعضی از این شرطها هم باید مورد مذاکره قراربگیرد. در حال حاضر، به صورت کاغذی و غیرمستقیم، مذاکره جریان دارد. متنهای پیشنهادی رد و بدل میشود. اما اگر نشانههای روشنی مبنی بر تعهد و پایبندی تیم آمریکایی دیده شود طبیعی است که ما هم موضع جدیدی درشیوه مذاکره در پیش خواهیم گرفت.
آن نشانههای روشنی که تیم ما انتظار دارد تا مذاکرات مستقیم انجام شود، چیست؟
نشانه روشن از نظر من رفع تحریم است. این هم مصوبه مجلس است و هم جزو سیاستهای کلی جمهوری اسلامیست. رفع تحریمها برای ما مهم است چون منافع اقتصادی مردم ما در گرو رفع آنهاست. مردم ما در طول تحریمها، دوران پرفشاراقتصادی را تجربه کردهاند.الان مذاکره تاحدی بهبود پیدا کرده اما اصل تحریم هنوز سرجای خود باقیست. تلاش حداکثری تیم ما در جهت رفع تحریمهاست. از این جهت کاملا روشن است که مذاکره مستقیم زمانی اتفاق خواهد افتاد که نشانههای دقیقی مبنی بر رفع تحریمها دریافت کنیم.
با این تفاصیل، به نظر میرسد مذاکره درگیر یک دور باطل شده؛ به این صورت که مذاکره مستقیم نمیکنیم تا آمریکا تحریمها را بردارد، مذاکره مستقیم خواهیم کرد وقتی تحریمها برداشته شوند!
نه اینطور نیست! واقعیت این است که آمریکائیها وقتی میخواستند تحریمها را اعمال کنند نه با ما مذاکره کردند و نه با گروه ۱+۵! یک طرفه اقدام کردند. از دید ما این آمادگی در طرف مقابل باید وجود داشته و دیده شود که خودشان موانعی را که خودشان به صورت یکطرفه ایجاد کردهاند، بردارند. این به معنای دور باطل نیست، یک مطالبه به حق است. حتی ما این فرصت را به آنها دادهایم که به صورت کاغذی، متن رد و بدل بشود؛ این یعنی ما نظر آنها را میشنویم و بررسی میکنیم. اما نظری که ارائه میدهند هم باید از نظر ما دارای یک منطق باشد. وقتی خودشان به شکست سیاست فشار حداکثری اذعان میکنند، دلیلی ندارد که اجزای این سیاست را که تحریمها هستند، حفظ کنند.ما فکر میکنیم که هنوز طرف آمریکایی میخواهد از تحریم به عنوان یک اهرم فشار استفاده کند.
آقای عمویی اگر تحریمها برداشته شوند، واقعا و در عمل برای مردم چه منافعی درپی خواهد داشت؟
تحریمها، فرصتهای مختلف برای ملت ما را محدود کردهاند. تحریمها طراحی شدند که تجارت خارجی ما و تامین نیازهای اقتصادی ما از مسیرهای بینالمللی ناممکن شود و تجارت خارجی ما محدود و منزوی شد. پس اگر تحریمها رفع شوند، فرصتهای جدید اقتصادی برای ملت ما به وجود خواهد آمد و منافعی برای مردم ما شکل میگیرد. اما البته نباید فکر کنیم که تمام مشکلات اقتصادی ما با رفع تحریمها حل خواهد شد، چون مشکلات اقتصادی ما ریشههای مختلفی دارد؛ بخشی مربوط به ناهماهنگیهای داخلیست، بخشی مربوط است به سوءمدیریتها در بخشهای مختلف و بخشی هم جنبههای تاریخی داخلی دارد.
یک شائبهای در میان هست که برخی، با برداشته شدن تحریمها مخالف هستند چون منافعشان و در واقع کاسبی آنها در گرو در تداوم تحریمهاست، در این مورد نظرتان چیست؟
ببینید برخورد با رانتخواران تحریم و افرادی که به واسطه تحریم منافعی کسب کردهاند، وظیفه نهادهای نظارتی است و در این زمینه هم ما باید اطلاعات دقیق داشته باشیم. من در این زمینه مصداق خاصی به نظرم نمیرسد و کسانی که چنین شائبههایی ایجاد میکنند باید مصداقی صحبت کنند!
شما وقتی به سوءمدیریت اشاره میکنید، یعنی همین که عدهای در اداره برخی مسائل، کارشکنی میکنند، کالایی با هزار پوشش و دورزدن تحریم وارد کشور میشود اما واردکننده، در ترخیص آن اهمال میکند. در واقع احتکارش میکند تا با افزایش تقاضا قیمت را بالا ببرد. اگر تحریم برداشته شود، طبعا این افراد امکان چنین کارشکنیهای اقتصادی و کاسبی را از دست خواهند داد.
این مشکل مربوط به داخل کشور است و ربطی به خارج و تحریم ندارد. این که کالایی به گفته شما با مشکلات فراوان وارد میشود، یعنی ما توانستهایم بر مشکلات خارجی تحریم غلبه کنیم و مثلا تحریم را دور بزنیم و شرکتهای پوششی ایجاد کنیم. اما مسیر ناهنجار و کارشکنیهای داخلی دیگر ربطی به تحریم ندارد! ارزیابی من از این مشکلات داخلی، کاسبی تحریم نیست، سوءمدیریت است و سوءمدیریت ربطی به تحریم ندارد و باید درهرجا که هست رفع شود!
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟